اهل کاشانی؟

بله! من متولد 16 خرداد 1370 در کاشان هستم.

بچه کدام محله این شهر تاریخی هستی؟

میدان کمال الملک.

از ابتدای دوران کودکی ات رفتی سراغ والیبال؟

جالب است بدانید که من ابتدا به فوتبال علاقه داشتم و حتی برای تیم جوانان استقلال هم انتخاب شدم، اما علاقه ام به والیبال سرنوشت ورزشی ام را عوض کرد.

در چه سن و سالی بود که به این فکر افتادی؟

در مقطع راهنمایی که البته الان دیگر راهنمایی نداریم و فقط دبستان و دبیرستان باقی مانده است.

یادت هست کدام مدرسه می رفتی؟

مدرسه راهنمایی خاوران کاشان. وقتی وارد مدرسه مان شدم ورزش فوتبال در آنجا انجام نمی شد و به ما گفتند فقط می توانیم در یکی از سه رشته هندبال، والیبال یا پینگ پنگ فعالیت کنیم که در آن زمان معلم ورزش ما با توجه به قد و قامت من گفت بروم والیبال.

سپس چه مراحلی را طی کردی؟

بعد رفتم باشگاه استقلال امید کاشان و آنجا بازی کردم تا به باشگاه «باریج اسانس» که موسس آن خدابیامرز مهندس حجازی بود پیوستم و هنوز هم عضو همین باشگاه هستم.

چقدر درس خواندی؟

دانشجوی رشته مترجمی زبان هستم. البته آنقدر در اردوهای تیم ملی و باشگاهی هستیم که فکر کنم حالا حالاها طول بکشد تا من بتوانم فارغ التحصیل شوم.

خانه و ماشین که داری؟

به لطف خدا و موفقیت هایی که طی سال های اخیر کسب کرده ام توانستم برای خودم این قبیل چیزها را تهیه کنم و خدا را شاکر هستم.

کاشان را چطور برای خوانندگان ما تعریف می کنی؟

یک شهر تاریخی که از لحظه ورود به آن متوجه بار سنگین تاریخی اش می شوید، در واقع وقتی در کاشان از این کوچه به آن کوچه حرکت می کنید با تمام وجودتان می توانید تاریخ را در کنارتان احساس کرده و با دیدن و لمس کردن دیوارهای خانه ها و دکان ها سفری لحظه ای به دل تاریخ داشته باشید. باید در این شهر پای صحبت پیرمردها و مادربزرگ هایش بنشینید تا آنها بیشتر از سابقه تاریخی ساختمان ها و کوچه هایش برایتان بگویند. خلاصه اگر فقط ذره ای به تاریخ علاقمند باشید در کاشان سیراب می شوید و تازه می فهمید که برای بهتر دیدن این شهر یک سفر و دو سفر کفایت نمی کند.

اوقات فراغت را چطور سپری می کنی؟

با درس خواند یا مطالعه کتاب... البته اگر اوقات فراغتی داشته باشم.

تفریحاتت چیست؟

کاری غیر از تمرین کردن ندارم. یا در تیم لیگ برتر ام هستم یا در اردوی تیم ملی بزرگسالان و البته تا یکی ـ دو سال پیش که سنم کمتر بود همزمان با این دو کار، در اردوی تیم ملی جوانان هم شرکت می کردم (می خندد).

جدا از این مسائل بالاخره به چه تفریحی علاقه داری؟

اینکه با دوستانم بیرون بروم، آن هم اگر فرصت شود. یا اینکه بعضی شب ها فیلمی ببینم و بعد هم بخوابم.

در کاشان به کجا می روی تا وقتت را پر کنی؟

باور کنید با اینکه بارها به خانه های تاریخی کاشان رفته ام، اما هنوز هم گاهی اوقات به آن خانه ها می روم...
گاهی هم برای تغییر ذائقه به سینما می روم که الان با توجه به لطف و محبت مردم این برنامه را کمتر انجام می دهم.

پست تخصصی ات در تیم ملی چیست؟

من قدرتی زن یا پشت خط زن هستم.

در مسابقات اخیر دبی چه جایزه ای را از آن خودت کردی؟

در مسابقات قهرمانی والیبال آسیا 2013 به عنوان بهترین اسپکر (اسپک زن) انتخاب شدم و این اولین جایزه معتبر شخصی ام بود که در این مسابقات به دست آوردم.

امیر غفور را چطور نقد می کنی؟

خیلی سخت است کسی خودش را نقد کند. فکر کنم این یک جور آزمون روانشناسانه است که کسی عیب و ایرادهای خودش را بیان کند که من فکر نمی کنم بتوانم این کار را در مورد خودم بکنم و ترجیح می دهم که دیگران این کار را در مورد من انجام دهند.

کاشانی ها به چه چیز معروف هستند؟

کاشان شهر دارالمومنین است. در این شهر مردم حسابی مومن هستند.

اهل هنر هم هستی؟

هیچ سر رشته ای از هنر ندارم.

علاقه چطور؟

علاقه دارم. تقریباً تمام خانه های معروف کاشان را دیده ام و از معماری آنها حیرت کرده ام. خانه طباطبایی ها، بروجردی ها، عباسی ها و... البته در کل همه شکل هم هستند اما با تفاوت های جزئی.

ولخرجی هم می کنی؟

می کردم... این مسئله باعث ناراحتی پدر و مادرم هم می شد، اما این حرف مال دو ـ سه سال پیش است. چون من حالا با حساب و کتاب تر از قبل دست به جیب می شوم... البته ناراحت هم نیستم که دوره ای آن شکلی خرج می کردم. الان هم حسابی خرج می کنم اما به جا.

وزن و قدت را هم برایمان می گویی؟

قدم دو متر و چهار سانتیمتر است و 80 کیلو هم وزن دارم.

در تیم ملی اسم مستعاری هم داری؟

بله! بچه ها برایم لقب «امپراتور» را تعیین کرده اند که من هم از آن بدم نمی آید.

شماره پیراهنت در تیم ملی چند است؟

من شماره ده را می پوشم.

آرزویت در ورزش چیست؟

حضور در المپیک و ایستادن روی یکی از سکوهای آن که با این تیم و این کادر فنی فکر نمی کنم آرزوی غیر قابل دسترسی باشد.

و آرزویت در زندگی؟

سلامتی خودم و خانواده ام که از هر چیزی با ارزش تر است و با داشتن آن زندگی طعم بهتری دارد.

حرف پایانی؟

از همه کسانی که تا امروز برایم زحمت کشیدند تا به این نقطه از زندگی ام برسم ممنون هستم و از شما و مجله خوب تان هم تشکر می کنم.